Prawo do świadczeń pomocy społecznej, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej przysługuje:

- osobom posiadającym obywatelstwo polskie mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej

- cudzoziemcom mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zazwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego w związku z okolicznością, o której mowa w art. 53 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 13 czerwca 2003r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 128, poz. 1175, z późn. zm.), zgody na pobyt tolerowany lub w związku z uzyskaniem w Rzeczypospolitej Polskiej statusu uchodźcy 

- mającym miejsce zamieszkania  i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego należących do Unii Europejskiej lub państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, którzy mogą korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, posiadającym prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pomocy społecznej na zasadach określonych w ustawie o pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom, w szczególności z powodu:

1.      ubóstwa,

2.      sieroctwa,

3.      bezdomności,

4.      bezrobocia,

5.      niepełnosprawności,

6.      długotrwałej lub ciężkiej choroby,

7.      przemocy w rodzinie;

7a. potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi;

8.      potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności;

9.      bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych;

10.    braku umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej placówki opiekuńczo-wychowawcze;

11.    trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodźcy;

12.    trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego;

13.    alkoholizmu lub narkomanii;

14.    zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej;

15.    klęski żywiołowej lub ekologocznej;

Prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej z zastrzeżeniem art. 40, 41, 78 i 91 ustawy o pomocy społecznej przysługuje osobom i rodzinom, których posiadane dochody nie przekraczają kryterium dochodowego przy jednoczesnym wystąpieniu, co najmniej jednego z w/w powodów lub innych okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy społecznej.

Do ustalenia czy rodzina lub osoba ubiegająca się o pomoc społeczną spełnia kryterium dochodowe uprawniające do otrzymania określonego rodzaju zasiłku, przyjmuje się – począwszy od 1 października 2006 roku następujące kwoty:

1.      na osobę samotnie gospodarującą – 477,00 zł

2.      na osobę w rodzinie – 351,00 zł

Kryteria dochodowe podlegają weryfikacji co trzy lata, z uwzględnieniem wyniku badań progu interwencji socjalnej.Badania progu interwencji socjalnej dokonuje Instytut Pracy i Spraw Socjalnych.

Od dnia 1 października 2006r. przyjmuje się, że z 1ha przeliczeniowego uzyskuje się dochód miesięczby w wysokości 207,00zł.

Dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej i z ha przeliczeniowych oraz z innych źródeł sumuje się.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie albo rodzinie o dochodach przekraczających kryterium dochodowe może być przyznany specjalny zasiłek celowy w wysokości nieprzekraczającej odpowiednio kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej lub rodziny, który nie podlega zwrotowi oraz zasiłek okresowy, zasiłek celowy lub pomoc rzeczowa, pod warunkiem zwrotu części lub całości kwoty zasiłku lub wydatków na pomoc rzeczową .                                                          

Pomoc społeczna polega w szczególności na:

• przyznawaniu i wypłacaniu przewidzianych ustawą świadczeń;
• pracy socjalnej;
• prowadzeniu i rozwoju niezbędnej infrastruktury socjalnej;
• analizie i ocenie zjawisk rodzących zapotrzebowanie na świadczenia z pomocy społecznej;
• realizacji zadań wynikających z rozeznanych potrzeb społecznych;
• rozwijaniu nowych form pomocy społecznej i samopomocy w ramach zidentyfikowanych potrzeb. 

A.  PRACA SOCJALNA

W ustawie o pomocy społecznej (z dnia 29.11.1990 r.) praca socjalna jest zdefiniowana jako działalność zawodowa, skierowana na pomoc osobom i rodzinom we wzmocnieniu lub odzyskaniu zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie oraz na tworzeniu warunków sprzyjających temu celowi.

Celem pracy socjalnej jest wspieranie ludzi w działaniu na rzecz pokonywania trudnych sytuacji życiowych, których sami nie są w stanie przezwyciężyć, przez wyzwalanie tkwiących w nich samych lub w ich otoczeniu sił i możliwości. Cel pracy socjalnej to: umacnianie w ludziach zdolności do rozwiązywania problemów i radzenia sobie, kontaktowanie ludzi ze służbami, które mogą zapewnić im środki, świadczenia, i możliwości samorealizacji, sprzyjanie efektywnemu i humanitarnemu działaniu tych służb, przyczynianie się do opracowywania i ulepszania polityki socjalnej.

B.  POMOC MATERIALNA

Pomoc materialna udzielana przez Ośrodek Pomocy Społecznej może być finansowa (zasiłki pieniężne) lub rzeczowa (niepieniężna).

ZASIŁKI PIENIĘŻNE

        Zasiłki pieniężne mogą występować jako jedyna forma pomocy, w sytuacji, kiedy niewydolność ekonomiczna jest dominującą formą dysfunkcji jednostki lub rodziny, lub mogą być elementem wspierającym inne formy pomocy pozamaterialnej, np. prace socjalną. Rodzaj przyznawanego zasiłku zależy od sytuacji klienta i spełnianych przez niego wymogów formalno-prawnych.

Rodzaje świadczeń pieniężnych realizowanych przez OPS

-       zasiłek stały,

-      zasiłek okresowy,   

-   zasiłek celowy i specjalny zasiłek celowy,

POMOC NIEPIENIĘŻNA

Ośrodek Pomocy Społecznej udziela schronienia, posiłku i niezbędnej odzieży osobom tego pozbawionym, poprzez skierowanie do noclegowni, domu dla bezdomnych i innych miejsc dających schronienie (np. ośrodki interwencji kryzysowej, hostele). Pomoc w postaci jednego gorącego posiłku dziennie przyznawana jest dzieciom i młodzieży w okresie nauki w szkole.

Pomoc społeczna obejmuje również obowiązek sprawienia pogrzebu w sposób ustalony przez gminę, zgodnie z wyznaniem zmarłego. Sprawienie pogrzebu jest zadaniem własnym gminy o charakterze obowiązkowym. Wydatki na pokrycie kosztów sprawienia pogrzebu podlegają zwrotowi w całości lub w części z masy spadkowej. Jeżeli przysługuje zasiłek z ubezpieczenia społecznego, to wydatki pokrywa się z tego zasiłku. Jeżeli zmarły nie miał środków utrzymania z ubezpieczenia społecznego i nie posiada osób zobowiązanych do alimentacji, koszty pogrzebu pokrywa gmina.

C. USŁUGI OPIEKUŃCZE

Podstawowe usługi opiekuńcze obejmują pomoc w zaspokojeniu codziennych potrzeb życiowych (np. zakupy, przygotowanie posiłku), opiekę higieniczną, zaleconą przez lekarza pielęgnację oraz w miarę możliwości również zapewnienie kontaktów z otoczeniem. Usługi opiekuńcze są przyznawane osobom samotnym (lub jeśli rodzina nie jest w stanie takiej pomocy zapewnić), które z powodu niepełnosprawności, chorób, wieku lub z innych przyczyn wymagają pomocy ze strony innych osób. Usługi opiekuńcze świadczone są w miejscu zamieszkania. Odpłatność za usługi opiekuńcze uzależniona jest od dochodu na członka rodziny a jej wysokość ustalana jest przez gminę w formie uchwały. W sytuacji, gdy rodzina i gmina nie są w stanie zapewnić usług opiekuńczych osobie, która tego wymaga, osoba ta ma prawo ubiegać się o skierowanie do domu pomocy społecznej, pod warunkiem, że wymaga całodobowej opieki.